شاهکار ساکاموتو با پژواک در The Revenant
قبل از اینکه بخواهم این متن را بنویسم، چندین و چندین بار(شاید از روزی که آلبوم موسیقی متن فیلم The Revenantمنتشر شد) و تقریبا هر روز چند قطعه از این آلبوم تحسن بر انگیز را گوش داده ام.و این گوش دادن چندین و چند باره و جنون انگیز، من را بر آن داشت تا متنی در خصوص موسیقی متن این فیلم بنویسم.هر چند خود فیلم برای بسیاری از علاقه مندان به سینما جذاب بود و بازی های خیره کننده در آن به خصوص بازی لئو،انسان را سحر میکرد و یا فیلمبرداری درخشانش ما را به فضا و اتمسفر داستان پیوند میزد،اما چیزی که تمام اجزای این فیلم را به یکدیگر متصل میکرد موسیقی تأثیر گذار آن بود.موسیقی این فیلم انتزاعی بی بدیل را در دل خود پنهان کرده است که تنهایی انسان را نوازش میکند!
ریوئیچی ساکاموتو
ryuichi sakamoto (به فارسی ریوئیچی ساکاموتو) هنرمندی ژاپنی است که از آثار وی میتوان به آخرین امپراطور(برنده جایزه اسکار)، بودا،کریسمس مبارک، آقای لارنس و همین فیلم The Revenant اشاره کرد.ساکاموتو در سبک های مختلف از کلاسیک گرفته تا الکترونیک موسیقی ساخته است.البته آلبوم The Revenant کار مشترکی است بین اوAlva Noto و Bryce Dessner که بیشتر حجم کار بر عهده ساکاموتو بوده است.
The Revenant
با نگاهی به فضای درونی فیلم الخاندرو ایناریتو میتوان ارزش کار ساکاموتو را درک نمود.فیلم با یک سکانس ساده و انتزاع گونه شروع میشود.به نظر هماهنگی بین کارگردان و موسیقی دان فیلم بسیار زیاده بوده است.چرا که بسیاری از سکانس های فیلم شباهت هولناکی با موسیقی متن فیلم دارند.نگاه انتزاع گونه افراطی کارگردان و موسیقی دان به حدی است که حجم عظیمی از موسیقی را به لحظات تنهایی گلس و یا فلش بک های او به زندگی قبلی اش اختصاص داده اند.قطعه First Dreamاولین قطعه ای است که به طور کامل در فیلم حضور پیدا میکند و از لحظه تنها گذاشتن گلس با هاوک،جیم و فیتزشروع میشود.بیشتر بار این قطعه بر روی دوش ویلون است اما تم خاص موسیقی متن این فیلم نه در استفاده از سازهای اصلی است بلکه در استفاده خاص از پژواک است.اگر به ترک های آلبوم به دقت گوش دهید پژواک سازهای الکترونیک،کوبه ای،زهی،بادی و ... را به خوبی حس خواهید نمود.پژواک تک نتها شما را در کج ذهنتان گرفتار میکند و راه فراری برای خلاص شدن از دست این پژواک ها نیست.در این قطعه نیز مشخص کننده مسیر، پژواک است نه ساز اصلی!
اما قطعه بعدی که بسیار من را تحت تأثیر قرار داد تا جایی که با آن یک ویدئو کلیپ ساختم، قطعه اصلی آلبوم یعنی The Revenant Main Themeاست.این قطعه چکیده کاملی از تمام فیلم، قصه، شخصیت ها و پیام های آن است.استفاده از پژواکی که به مانند صدای باد است در این قطعه تأثیری حزن انگیز بر بیننده قرار میدهد. ساکاموتو قطعه را با رنج و درد شروع میکند و انتهای آن را با حس سردرگمی در تاریخ و زندگی به پایان میرساند.انگار پایان حتی با وجود انتقام هم بیهوده است و تلخ.
همگونی قطعات با سکانس های فیلم به حدی عمیق است که گاها متوجه حضور موسیقی نمیشویم.ساکاموتو با ایجاد پژواک در این آلبوم سبکی منحصر به فرد را از خود به نمایش گذاشته است که بیش از پیش ارزش کار این موسیقیدان چیره دست را نشان میدهد.فقط کافی است آلبوم او رو با آلبوم موسیقی دانان دیگر که استفاده از نت های کلاسیک و سبک های تکراری را به حد اعلا رسانده اند مقایسه کنید!چنین چینش هنرمندانه و ظریفی که کاملا در خدمت فیلم و کاراکتر اصلی داستان باشد بی نظیر است.به نظرم اگر ساکاموتو موسیقی متن این فیلم را نمی ساخت و مثلا هنس زیمر آن را کار میکرد، دوران اوفول ایناریتو شروع میشد.در سینمای امروز و در بین کارگردانان مؤلف، همین انتخاب های به ظاهر کم اهمیت کارگردانی را مؤلف و دیگری را کلیشه ای میکند.
امیدوارم این متن توانسته باشد شما را علاقه مند به شنیدن این آلبوم کند.