فیلم «چشمه» (Fountain) یکی از بهترین های سال ۲۰۰۶ بود که موسیقی زیبای آن نقطه قوت بزرگی در موفقیت فیلم به حساب می آید
به نظر می رسد که آرنوفسکی هم در تولیدات سینمایی خود علاقه به استفاده از تیم (اگر بشود اسمش را تیم گذاشت) دارد، یا حداقل آنکه به استفاده از چند تن از مهره های فیلم های گذشته خود، به طوری که مثلاً در این فیلم هم از بازیگرانی چون «الن برستین» و «مارک ماگولیس» که در فیلم «مرثیه ای برای یک رویا» حضور داشتند استفاده کرده است و همچنین از آهنگساز طلایی دو فیلم گذشته خود «کلینت منسل». البته منسل هم همچون فیلم «مرثیه ای برای یک رویا» دوباره کوارتت «کرانس» را فراخوانده تا اثر زیبای دیگری با هم خلق کنند.

همکاری درن آرنوفسکی و کلینت منسل در سومین پروژه کاری باز هم اثری موفق از آب درآمده است. هر دو فیلم قبلی آرنوفسکی که موسیقی آن توسط منسل ساخته شده بود، جزء بهترین همکاری های سینما و موسیقی بودند (به یاد بیاورید موسیقی شاهکار فیلم «مرثیه ای برای یک رویا» را که چگونه ضرباهنگ و نوای موسیقی ساخته منسل باعث دوچندان شدن احساسات بیننده با آنچه می دید می شد). نکته بسیار قابل توجه در کارهای منسل قدرت انطباق تحسین آمیز موسیقی او با شرایط و حال و هوای فیلم است.

چرا که او کارهایی همچون موسیقی فیلم «ساهارا» که کاری جزمانند است و همچنین فیلم «هلاکت» که تلفیقی از تکنو و راک است را هم در کارنامه دارد. به طوری که اگر به نام آهنگساز این فیلم ها توجه نکنید، سخت می توان حدس زد که هر سه اثر یک نفر است. موسیقی فیلم «چشمه» موسیقی محزونی است که غم در سراسر آن جریان دارد، بر عکس موسیقی فیلم «مرثیه ای برای یک رویا» که در هر صحنه از فیلم موسیقی مطابق حس و حال فیلم در جریان بود، بعضی اوقات موسیقی ریتمیک، بعضی اوقات غم انگیز و محزون و گهگاه موسیقی های تند مطابق با حال و هوای افراد درون فیلم. ولی موسیقی فیلم «چشمه» تماماً بر حالت هایی تیره و غمناک تکیه می کند.

موسیقی فیلم همزمان با مراحل تولید پس از فیلمبرداری ضبط شده است. فیلمی که حدوداً ۶ سال برای ساخت آن زمان صرف شد. منسل حین ساخت و اجرای اثر دائم سعی داشت حال و هوای فیلم را با روش های گوناگون زنده کند تا حس فیلم هر چه بیشتر در موسیقی جریان داشته باشد. او در این باره می گوید؛ «برای ساخت موسیقی لازم بود فیلم را بارها ببینم و حس کنم که چه حس هایی در من به وجود می آید.»

او در مصاحبه ای در خصوص ساخت موسیقی این فیلم می گوید؛ «وقتی شما با کسی همچون «درن» کار می کنید، کسی که من همان اندازه که با او دوست هستم همان قدر از او درک هنری دارم، و زمانی که او ایده خود را برای من شرح می دهد حس می کنم که دوست دارم امکاناتم برای ساخت موسیقی بی نهایت باشد... روش من برای نوشتن موسیقی فیلم آن است که جذب فیلم شوم. مجذوب آنچه «درن» به من می گوید... و به مکانی بروم که بتوانم آزادانه آنچه در سر دارم را به موسیقی تبدیل کنم... من بهترین کارهایم را با آرنوفسکی انجام داده ام...»

از دیگر نکات قابل توجه در موسیقی فیلم استفاده منسل از گروه آوانگارد، «پست راک»۲و اسکاتلندی «ماگ وی»۳ با صداهای گیتار پرحرکتشان و گیتار بیس ملودیک آنها است، که به قسمت های تاریک موسیقی جلوه زیبایی داده است. صداهای گیتار این آلبوم۴ باعث شده پس زمینه ای دراماتیک و زیبا برای اجرای ارکستر چهارنفری باشد. این زمینه سازی خصوصاً در قطعات «وحشت مقدس» و «درخت زندگی» قابل شنیدن است.

منسل که با «چشمه» در سال ۲۰۰۶ خوش درخشیده بود، در دو مسابقه مغلوب شد. او اول در جایزه گلدن گلوب برای بهترین موسیقی فیلم ارژینال کاندید بود، ولی در نهایت مغلوب الکساندر دسپلت برای فیلم «حجاب رنگی» شد و سپس در جایزه منتخب منتقدان مغلوب فیلیپ گلس برای فیلم «شعبده باز» شد، تا اینکه نهایتاً جایزه نخست اتحادیه منتقدین فیلم شیکاگو را برای بهترین موسیقی فیلم ارژینال دریافت کرد. آلبوم «چشمه» از ۱۰ قطعه تشکیل شده و کل زمان آن ۱۵/۴۶ دقیقه است.

در موسیقی فیلم «چشمه» دو موتیف اصلی وجود دارد؛ اول اجرای پنج نت ساده است که در ادامه شروع موسیقی (فیلم) می شنویم و دوم موتیف سه نت، که تقریباً در تمام موسیقی فیلم جریان دارد و بسیار شبیه تم قسمتی از موسیقی فیلم «مردان ایکس؛ آخرین مقاومت» است. این موتیف ها در اشکال گوناگون اجرا شده و در جاهایی نیز با یکدیگر ترکیب می شوند تا در نهایت تم اصلی را به وجود آورند. شروع و پایان آلبوم با اشاراتی کوچک و آرام بر روی پیانو است. در قطعه شماره یک، «آخرین مرد»، موتیف های مورد اشاره آرام آرام آغاز می شوند و تا آنجا پیش می روند که در قطعه سوم آلبوم «درخت زندگی» کامل می شوند. در قطعه «درخت زندگی» که با یک درام سنگین و کوبنده آغاز می شود، موتیف دوم مذکور (سه نت) همراه با یک ویولنسل الکترونیکی اجرا می شود. این حجم صدای بالا و کوبنده در این قطعه و همچنین قسمت پایانی قطعه «مرگ جاده ای به سوی وحشت است» یادآور قسمت های الکترونیکی خشن موسیقی فیلم «غروب بلک هاوک» اثر « هانس زیمر»۵ (به کارگردانی ریدلی اسکات) است. «شیبالبا»، قطعه ششم آلبوم قطعه ای آرام و زیباست که یادآور صحنه های بدیع و حیرت انگیزی در فیلم است که در آن درن آرنوفسکی سراغ به تصویر درآوردن دنیای مردگان اقوام مایا رفته است.

قطعه «مرگ جاده ای به سوی وحشت است» را می توان بهترین قطعه آلبوم نامید؛ قطعه ای که انگار منسل هر آنچه داشته است در آن استفاده کرده. قطعه ای که شامل طیف گسترده ای از صداهای مختلف است. قطعه با نواهای آرامی از تم کامل آلبوم (آداجیویی غمگین) و موتیف سه نت پیاپی آغاز می شود و پیانو آرام آرام به زیر رفته و صدای ویولنسل است که بر آن غلبه می کند. تم اصلی در این قطعه حضور دارد و چند باری جای خود را با موتیف های آلبوم عوض می کند تا در حرکت هایی دارای رفت و برگشت های کوتاه زیبایی دوچندانی به قطعه دهد. در آخرهای آهنگ و حدوداً دو دقیقه مانده به پایان قطعه، پرکاشن به خوبی و در موقعی که انگار حضورش ضروری است اضافه می شود.

پس از آن نوبت ویولنسل و گیتار الکترونیک است که اضافه می شوند و تکه های کوچکی از تم اصلی را البته با سرعتی کمی بیشتر از سرعت تم اصلی و موتیف هایی که در پس زمینه در حال نواخته شدن هستند اجرا می کنند. اجرای قطعات چه در این قطعه و چه در دیگر قطعات (کل آلبوم) به زیبایی و مهارت هر چه تمام تر توسط کوارتت «کرانس» و گروه راک «ماگ وی» اجرا می شوند. تعدادی از قطعات در طول فیلم بیش از یک بار استفاده می شوند ولی در نسخه موسیقایی اثر (آلبوم) برای پرهیز از تکرار های بیهوده، زمان کنترل شده و در حد قابل قبولی تنظیم شده است.

نت نویسی منسل برای هر ساز ساده است، تعداد و تنوع سازها محدود است و تم ساده ای نیز ساخته شده است، ولی حس بالای موسیقایی وی و درک کامل حال و هوای فیلم توسط او در نهایت باعث شده قطعه ای بسیار زیبا که دارای لایه های بسیار ظریف و شنیدنی است پدید آید. یکی از موارد بسیار جالب و قابل توجه در ساخت این اثر آن است که نشان می دهد چگونه المان های الکترونیکی به خوبی می توانند در کنار سازهای ارکستری کار کنند به طوری که نه تنها از ارزش سازها و صداهای ارکستری کاسته نشود بلکه بر زیبایی و جذابیت های آن نیز اضافه شود.

آلبوم با قطعه ای به نام «با هم برای همیشه زندگی خواهیم کرد» با پیانویی آرام و دلنشین که توسط رندی کربر نواخته می شود پایان می یابد.