داستان زندگی پای استودیوها، کارگردانان و فیلمنامه نویسان گوناگون هالیوودی را مجذوب خود نموده است، ازینرو در سال 2001 با قدرت تمام و در قالب رمان یان مارتل آغاز به کار می نماید. حتی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا احساس نمود که باید شخصاً در توصیف "اثبات زیبایی خدا و قدرت داستان سرایی" چیزی برای مارتل بنویسد. پس از اینکه کارگردانانی چون ام نایت شیامالان، آلفونسو کوارون و ژان پیر ژونت در سطوح مختلف به پروژه پیوستند، آنگ لی بازیگر باسابقه خانة هنر مشهور با کمک فیلمنامه دیوید مگی زمام امور را بدست گرفت و داستان محبوب کتابِ کاملا صادقانة زندگی سینمایی پای در سال 2012 را ساخت.

این داستان رشد فکری و جسمی یک پسر هندی به نام پای پاتل را دنبال می نماید، که والدین دنیوی وی یک باغ وحش در هند را اداره می نمایند. دوران جوانی وی در حین کاوش رابطه اش با خدا از طریق ادیان مختلف می گذرد و وقتی والدینش برای فرار از سیاست های هند تصمیم به مهاجرت به کانادا می گیرند، وی با آنها رهسپار می شود و حیوانات آنها بر روی عرشه کشتی باری ژاپنی قرار می گیرند. آن کشتی در طوفانی وحشتناکی واژگون می شود و پسر تنها بازمانده انسانی می باشد و بر روی یک قایق نجات به همراه چهار حیوان باغ وحش برای زنده ماندن تقلا می کند. هنگامیکه حیوانات یکدیگر را می کشند، یک ببر بنگالی غالب می شود و پای را برای کنترل قایق نجات به چالش می کشاند. این دو مجبور می شوند تا با یکدیگر به صلح برسند و 227 روز را در دریا بگذرانند، در نهایت قبل از رسیدن به ساحل مکزیک در یک جزیره مرموز با جلبک های خوراکی و میرکات ها متوقف شدند.



هنگامی که ماموران بیمه از پای برای کسب اطلاعات در مورد فُوتی های کشتی باری ژاپنی پرسیدند ، او در ابتدا به آنها داستان را آنگونه که ما تنها شاهد بودیم بیان می کند ، سپس ناگزیر به گفتن یک تفسیر واقعی تر از وقایع می شود و اجازه می دهد تا مخاطبان تصمیم بگیرند که کدام را انتخاب نمایند. عنصر مذهب، کلیدی برای درک زندگی پای می باشد ، تفسیر های قدیمی تر شخصیت اصلی داستان را از طریق زمان صرف شده برای تجربه در کاوش خدا بیان می کند. متاسفانه، انطباق فیلم با زندگی پای با شاهکار هنری هوگو 2011 مقایسه شده که به علت عدم وجود قدرت ستاره در باکس آفیس با شکست مواجه شد؛ به نظر می رسد زندگی پای با وجود تکنولوژی پیشروی آن، در عرض چند هفته شکست مالی ناامید کننده استودیو مطرح شده، آن هم به این امید که با جوایز فصلی به سمت حفظ قابلیت سود دهی برود. تنها فرد غریبه در فیلم های قبلیِ لی، مایکل دانای آهنگساز می باشد که تجربه وی در نوشتن نشان های تفکرآمیز برای موضوعات مذهبی و فرهنگی جهانی ثابت نموده که تنها این امر دلیل شایان ذکر برای ادامه همکاری شان برای این تکلیف می باشد. بدون شک، دانا برای پایان دادن به چانه زنی ها، اقدام به تولید موسیقی بسیار هوشمند، مناسب و ساده و همواره رضایت بخش برای فیلم زندگی پای می نماید.



در حالی که زندگی پای به عنوان یک فیلم حاوی عناصر بصری جالب توجه می باشد، به احتمال زیاد توجه بسیاری از بینندگان را جلب خواهد نمود، موسیقی دانا بطور ماهرانه نشان دهنده سفر شخصیت اصلی می باشد در صورتی که به ندرت منظره ای از سفر به خودی خود ایجاد می شود. این تفسیر موسیقی بر فرهنگ، مذهب و تعالی با تنظیم آهنگ خوب توسط مجموعه ای از فرهنگهای جهانی غنی شده و اعمال تم های دانا بطور فوق العاده و به خوبی برنامه ریزی شده است. شما باید قدردان این امر باشید که موسیقی زندگی پای در دو سطح قرار دارد، زیرا بازنمایی های کلامی و تکامل موضوعی بطور موزون سفرهای همزمانی را کاوش می نماید که ممکن است در استماعی اتفاقی به نظر مبهم برسد اما هنگامی که به دقت مورد بررسی قرار می گیرد، جذاب هستند. زندگی پای در ظاهر ممکن است یک زندگی منزوی مطلوب به نظر برسد و از لحاظ نژادشناسی محیط کار با عمق مذهب ضمنی گره خورده باشد ، اما دانا درک بیشتری را نسبت به دسترسی آشکار از عبارات فرهنگی گوناگون اش عرضه می نماید. عناصر فرهنگی در سراسر زندگی پای ، با توجه به این که خانواده پای متشکل از افرادی بطور بین المللی آگاه می باشند یک انتخاب مناسب است و پسرک توسط ردپای گسترده ای از جهان در داستان به این درک دست می یابد. طبعاً، هندی ها بارز ترین عناصر نژادی می باشند که توسط بانسوری، سه تار، و طبل بومی در کشور برای آهنگ "لالایی پای " نوشته شده توسط همکاری دانا و خواننده با اجرای آوایی بومبای جایاشری، بازیگر مشهور هندی، پیوستند. در درجه اول، شما باید ابزار تخصصی اندونزی و فرانسه را که به ترتیب گملن و آکوردئون می باشد برای جنبه های مختلف داستان داشته باشید. همانطور که از دانا انتظار خواهید داشت، انواع دیگر ابزار تخصصی شرقی از جمله نی فلوت فارسی نیز ارائه می شوند. ارکستر و گروه کر متنوع، همراه با پسرکی تکنواز جنبه های مذهبی را مشخص می نمایند و سرانجام تکنواز پیانو داستان را به واقعیت می رساند. تاکید بر تنظیم آهنگ تغییر می یابد در نتیجه پای به تمایل خود برای کشف خدا دست می یابد و به مرحله بعدی زندگی اش، عناصر سبکروح هندی و ریتم های فریبندةآنها در ارزانی جانشنی بین المللی تر در حوزه فانتزی می رسد و سرانجام تقریبا به طور کامل تسلیم اجرای غربی می شود. بازنمایی های مستقیمِ سودمند تعجب آور نیستند اما دانا آنها را با دقت اجرا می نماید. بی گناهی پسرک توسط فلوت بانسوری هندی نشان داده است در حالی که ببر صدای فلوت نی فارسی را نشان می دهد (که متاسفانه، تاثیر زیادی بر موسیقی فیلم ندارد). فضای فرانسوی مبهم برای والدین، بازتاب سرودخوانی الوهیت می باشد، و اصرار پیانو بر واقعیت تصویر را کامل می نماید. صدای جایاشری دوباره در موسیقی ظاهر می شود تا به طور خاطره انگیزی هند را به صورت مناسب یادآوری می نماید. در حالی که ارکستر بطور موثری غالب نیست، صرف حمایت از هدف بسیار خوبی می شود.



هوشی که دانا توسط آن موسیقی زندگی پای را تعریف می کند، با فرهنگ و تجهیزات متوقف نمی شود. نت های وی به یک اندازه جذاب هستند، و آنها در کنار گزینه های ابزاری کامل می شوند و در نهایت خود را به سوال مطرح شده در پایان فیلم پیوند می دهند. در میان معدود نقاط ضعف موسیقی واقعیت این است که عبارات اولیه "لالایی پای " در موسیقی تفسیر نمی شوند. آهنگ زیبا و غریبی است، اما انتظار نداریم که ملودی اصلی کار تکنوازی دانا را بشنویم. با این حال، آنچه که طرز عمل موسیقی دریافت می نماید ، توالی میان پرده شعربزمی است (آهنگ در 1:33 شروع می شود و یادآور "آهنگ بید مجنون" در اتللو چارلی مول است) ، که در فرم های به مراتب کم فیض تر بین "آموزش ببر" و" داستان دوم " تکرار شده است. دو نت اصلی دانا به شدت در موسیقی محدود شده اند و او ماهرانه تضمین می کند که آنها تا پایان در هم آمیخته نمی شوند. هویت اولیه پای تا حدودی گریزان است، زیرا دانا گه گاه دو نت اول تم را قطع می نماید، جفت بالا و نزولی نت اصلی به یاد ماندنی ترین جنبه موضوع را به یاد می آورد. دانا بعد از قطعه فرانسوی اقتباس شده در اولین دقیقه " Piscine Molitor Patel"، این تم را در بانسوری و دیگر عناصر هندی توسط آواهای شماتت بار خواننده و محیط فرانسه مطرح می نماید. بازیگوشی تم اجازه کمک های فانتزی و پر پیچ و خم بانسوری را در این امر و نشانه های دیگر می دهد (مشخص شده توسط تکنوازی های درخشان " پسر لاغر گیاه خوار "). بیان رقص در " ویشنو متشکرم برای معرفی من به مسیح" و تفسیر متفکرانه " Appa's Lesson" هر دو تم با بذر های ارکستر و/ یا بازنمایی های سرودخوانی اکتشاف مذهبی القاء می شوند و دومی با الحان بانسوری دوست داشتنی ترکیب می شود. اجرای سازهای برنجی بدیمن تم در "The Deepest Spot on Earth" یک هنجارگریزی قابل توجه می باشد. همچنانکه بی گناهی پسرک رخت بر می بنند، تم نیز پیش می رود، اجرای کاملاً نهایی این آلبوم در آهنگ " Orphans " تنها با اشاره به اینکه " کدام داستان را ترجیح می دهید" دنبال می شود. در مقابل، دیگر تم های دانا در زندگی پای تا اواخر داستان به طور منسجم بیان نشده است. این سری از جفت نت ها ممکن است کلید اصلی باشند، اما به اندازه ممکن محزون و بازتابی هستند. ایده معرفی شده در "پای و ریچارد پارکر" (که در آن بانسوری کمی با تم درهم آمیخته می شود)، غالب بر نشانه های نهایی می باشند و بطورگسترده ای متفاوت از همراهی ارکستر در "بازگشت به جهان " و "کدام داستان را ترجیح می دهید؟" بیان شده اند. هشت دقیقه " بازگشت به جهان" محور این توسعه موضوعی می باشد، گذاری بسیار هوشیارانه از عناصر بسیار سرگرم کننده هندی از بخش های اولیه موسیقی به هویت به شدت غربی می باشد که در آن پای منتظر آینده خود است. به ندرت گذار موضوعی در موسیقی، همراه با تغییرات مناسب در تجهیزات، صریح و موثر می شود.



جنبه نهایی رویکرد دانا و بحث قابل توجه و ارزشمند در مورد زندگی پای عنصری به ظاهر مذهبی است. گردآورندگان موسیقی فیلم برای کار شان در فیلم The Nativity Story در سال 2006 که مسلما بهترین موفقیت شان در دهه 2000 باقی مانده فراخوانده خواهند شد و امکان دارد که شما همفکری کمتری را در مورد شخصیت وارسته موسیقی عالی در بخشهایی از زندگی پای درک نمایید. با " Christ in the Mountains" شروع می کنیم و تا پایان ادامه می دهیم، این عنصر سرودخوانی چیزی کمتر از عناصر دلفریب نیست که بسیاری از میان پرده های تسکین دهنده و رستگاری بخش سیاحت نژادی گسترده موسیقی را بیان می نماید. در هیچ نشانه ای این تاثیر به اندازه سازمان یافتگی یا مسلم بودن " Tsimtsum" ، اهمیت محوری پی رفت کشتی باری نمی باشد که در آن دانا چند دقیقه کاملا با شکوه و عظمت مذهبی در سبک The Nativity Story را رها می سازد. این عنصر با توالی میان پردةآهنگ " Tiger Vision " ترکیب شده و مبهم تر از " First Night, First Day" بیان شده است. تنها حرکت نشانه موسیقی ، " God Storm "، قرار دادن تن آتشی تر در آن است، هر چند تفاوتی بین صداهای عمیق مردانه و پسرک تکنواز باقی می ماند. در کل، زندگی پای یک موسیقی شگفت انگیز برای بررسی می باشد، اما به اندکی صبر و حوصله نیاز است. در این کار انبوهی از قطعات وجود دارد که در پایان شنوندگان آماده برای رفتار هوشمند داستان فلسفی را با ذهن به طور بالقوه پر پیچ و تاب و کرخ خشنود خواهد ساخت. نشانه نهایی با وجود رفتار نسبتاً نرم آن به خودی خود قابل توجه است. دانا در اینجا تنها اجازه می دهد تا سه جنبه موسیقی بخوبی در تعامل با تم رسا و محزون آغازین پیانو باشند واین امر در حالی در 1:28 تکرار می شود که تم اصلی پسر در فاصله 0:55 با بازگشت بانسوری انعکاس می یابد. حتی نی ببر باعث ظهور نهایی در 1:31 تحت تم پیانو می شود. جنبه های مذهبی زندگی پای "در آرامش با خدا" در سی ثانیه نهایی رخ می دهد و اجازه می دهد تا گروه کر با خلوصی هماهنگ و با تفکری تلخ موسیقی را احاطه نمایند . معدود نشانه های نهایی در موسیقی فیلم های این دوره بسیار ماهرانه و ظریف ارائه شده و بسیار رضایت بخش خاتمه می یابد. در ضمن، لازم به ذکر است که در بخش هایی از کار دانا در زندگی پای تاثیری از سبک غربی الفمن دنی درک می شود. تمامیت ضرب بالای"Flying Fish " شور و شوق ارکستر الفمن و سرایندگی را در شکل بسیار دقیق بیان می کند، و سی ثانیه آخر" Orphans " می تواند به خوبی لحظات حساس Real Steel را شکل دهد. در حالی که موسیقی زندگی پای برای دلاوری های فکری موسیقی اش به کسب پنج ستاره نزدیک می شود ، تعداد انگشت شمار نقاط ضعف موسیقی آن را در چهار ستارة بسیار قوی نگه می دارد. تاحدی از سازهای کوبه ای "Set Your House in Order" زیبایی کاذب ایفا نشده " The Island"، و معدود نشانه های اولیه عمداً مضحک (از جمله نشان های فوق العاده عاشقانه " Meeting Krishna" و عناصر فرانسوی) بکار رفته است. با این حال، زندگی پای گردآوری موسیقی متفکرانه و موفقیتی دارای لذت و واقعا موثر می باشد.

گردآوری و ترجمه: معنای موسیقی

استفاده از کل یا بخشی از این مطلب فقط با ذکر لینک مستقیم منبع مجاز می باشد.