نروژی ها همواره کاوشگران و ماجراجویان بزرگی بوده اند، از حدود هزار سال پیش و از زمان حملات وایکینگ ها و یا مسیر طولانی که رولد آموندسن در سفر پرماجرا به قطب جنوب طی کرد. کسی که در سال 1911 اولین گروه را برای رسیدن به قطب جنوب رهبری کرد.
یکی از شخصیت های کمتر شاخته شده که هیچ چیز از یک قهرمان حماسی کمتر نداشت "تور هیردال" بود، کسی که در سال 1947 کاپیتان تیمی از ماجراجویان بود که با موفقیت، از جزایر پرو تا جزایر تواموتو را برای اثبات یک نقطه نظر علمی، با یک قایق به نام کن-تیکی (Kon-Tiki) ساخته شده از چوب بالسا پیمود. کاوش های هیردال در سال 1951 به صورت مستند در آمد و موفق به کسب جایزه اسکار شد، و فیلم جدید Kon-Tiki نیز بازسازی دراماتیک داستان برای مخاطبان امروزی میباشد.
این فیلم که به صورت همزمان با زبانهای نروژی و انگلیسی برای مخاطبان داخلی و خارجی فیلمبرداری شده است، توسط "یواخیم رونینگ" و "اسپن ساندبرگ" کارگردانی شده و بازیگر نقش اصلی آن را "پال سور هاگن" برعهده داشت، و در سال 2012 نامزد جایزه اسکار برای بهترین فیلم خارجی زبان شد. همچنین این فیلم یکی از بهترین و پرفروشترین فیلم های نروژی که تاکنون ساخته شده می باشد.



موسیقی کن-تیکی، توسط آهنگساز توانمند سوئدی "یوهان سودرکویست" (Johan Soderqvist) ساخته شده است. سودرکویست برای طرفداران موسیقی متن فیلم ها، به دلیل آهنگسازی برای فیلم های درامی چون "آدم درست را به قلب خود راه بده" (Let the Right one in)، "بعد از ازدواج" (Efter Brylluppet) که در سال 2006 نامزد جایزه اسکار شد، "چیز هایی که ما در آتش از دست دادیم" (The Thing we lost in fire) که با همکاری Gustavo Santaolalla در سال 2007 ساخته شد، و "در دنیایی بهتر" (In a Better World) که به زبان دانمارکی بود و برنده جایزه اسکار برای بهترین فیلم خارجی زبان شد، به خوبی شناخته شده است. تم اصلی که برای فیلم Let The Right One In ساخت زیبایی خیره کننده ای داشت. اکثر کارهای محبوبِ سودرکویست که در سایر جاها انجام داده است، کارهای کوچکی بوده اند و نیازی به ارکسترای بزرگی نداشته اند. اما کن-تیکی متفاوت است، برای انتقال هرچه بهتر حس ماجرا جویی، فضای باز و وسیع، زیبایی های اقیانوس و همچنین خطرات و سختی هایی که آن افراد با آنها مواجه می شدند، سودرکویست از آنسامبلی عظیم و آرایشی از وسائل و ابزار مخصوص آن منطقه اعم از سازهای بادی چوبی با پوسته صدف حلزونی، سازهای کوبه ای قبیله ای، و حتی از نوعی ساز قانون (یا سنتور مضرابی) قرون وسطایی نیز استفاده می کند، و در نتیجه باعث به وجود آمدن موسیقی ای مهیج و نشاط آور و هیجان انگیز شده و واقعا تخیل را برمی انگیزد.



اولین چیز هایی که طرفداران قدیمی موسیقی متن فیلم ها ممکن است متوجه شوند ، پژواک هایی از موسیقی فیلم آواتار ساخته ی جیمز هُرنِر می باشند و همچنین از لحاظ ساختار و بافت ملودیک دارای انعکاس هایی کمتر آشکار از موسیقی فیلم های The Joy Luck Club ساخته ی ریچل پورتمن و مصائب مسیح ساخته ی جان دبنی می باشد.
اگر شما از طرفداران موسیقی های ملایم با رنگ و بوی موسیقی جهانی می باشید، قطعا از فیلم و موسیقی کن-تیکی خوشتان خواهد آمد. تم اصلی فیلم به وسیله یک کانچ شِل، که یک ساز بادی به دست آمده از پوسته حلزون دریایی میباشد، نواخته شده و از آن به عنوان ساز اصلی برای تِم اصلی Tiki ( خدای خورشید در اساطیر جزایر پُلی‌نِزی) استفاده می شود. سودرکویست می گوید : "Tiki در همه جای موسیقی متن حضور دارد و من فکر می کنم در نهایت ما به صدایی عمیق و با کیفیتی کهن دست یافته ایم." در میان قطعه هایی که از تم کانچ استفاده می کنند میتوان به The Cues ، Start credits ، نیمه دوم ترک The Shaman ، قطعه شگفت انگیز "Into Space" و Tiki اشاره کرد که موسیقی با کیفیتی فراموش نشدنی و عرفانی فراهم کرده است که اهمیت و معنای سفر هیردال را در زمینه وسیعتری از تاریخ جهان نشان می دهد.



دومین تم برجسته فیلم، ضربات آپ بیت و هیجان بیشتری دارد، و چشم انداز گسترده اقیانوس آرام و روح جسورانه و ماجرا جویانه ی خدمه کشتی را مجسم می کند. این تم برای گروه های بزرگتر ارکستر نوشته شده و دارای خط ترومپت برجسته و دارای ضرب های همزمان و همانند کارهای برایان تایلر میباشد. این تم در طول قطعه "Fatu Hiva” شروع شده و پس از آن در "Thor Meets Herman” و "To Peru” ظهور پیدا می کند، اما پس از آن که Kon-Tiki خودش به سوی دریا می رود، در قطعه "The Journey Begins”، شما واقعا حس غرور و انتظار ملوانانی که در برابر چالش های پیش رو مصمم هستند را درک می کنید.
تم شاعرانه پیانو، که اغلب با صدای آهسته گیتار همراه می شود، به نظر با میراث هیردال گفتگو کرده و محبتش را برای خانواده اش نمایان می سازد، اما همچنان احساسِ اراده و عزم و روح سرکش و تسخیرناپذیر او را در قطعه های " Thor and Liv” ، لحظات ابتدایی "The Shaman” ، قطعات جذاب"On Course” و "Building The Raft”، و بعد از آن در لالایی گونه ای با نام "The Crab” ، لحظات همزمان شادی و رهایی در قطعه "The Seagul” ، قطعه آرامش بخش "Thor Laughs” ، و در قطعه عاشقانه و شورانگیز "Epilogue”، می توان مشاهده کرد.



این تم دارای برخی احساسات مختلف و جالب در کنار هم میباشد که نوعی ابهام هوشمندانه را ایجاد می کند. – این موسیقی در زمانهایی که "تور" موفقیتهای خود را مرور می کند، یا به به هدف های شخصی اش دست می یابد، همچنین در لحظاتی که "تور" به خانواده اش، زمان بچگی اش یا ارتباط نزدیکی که با دوستانش بر روی قایق دارد فکر می کند، محسوس می باشد و باعث درک بهتر مفاهیمِ عمیق در این لحظات می شود.
پایان دراماتیک از قطعه "The Raroia Reef” تا "The 13 Wave” و "Reaching Land”، اجبارا درام ارکسترال را به تضاد مستقیم با طبل های قبیله ای تبدیل می کند که این کار باعث ایجاد تاکید بیشتر بر روی لحظاتی می شود که دارای هیجان توام با خطر می باشند، و این سوال را برای بیننده پیش می آورد که آیا آنها این کار را انجام خواهند داد یا خیر.



یکی از چیز هایی که من در مورد این فیلم از آن لذت میبرم، ذوق هنری بالای آن می باشد. این فیلم در بر گیرنده ی اقدامات قهرمانانه هیردال و خدمه اش با رفتن به دریا بدون انجام حرکات نمایشی زیاد می باشد؛ ولی با این حال مناسب و خوب بوده و اندکی تند و تلخ ولی سرشار از موسیقی و لحظات سرگرم کننده می باشد. اگر موسیقی این فیلم بهترین کار سودرکویست تا به امروز نباشد، قطعا در دسترس ترین کار بوده و امید است تا علاقه مندان به موسیقی را برای شناخت این آهنگساز با استعداد و کمتر شناخته شده ترغیب نماید.

منتقد: جاناتان بروکستون
ترجمه: معنای موسیقی