نقدی بر موسیقی بی نظیر فیلم جرم
همه ما موسیقی متن در ایران را با آثار بزرگانی مانند فرهاد فرالدینی و مجید انتظامی میشناسیم.اما در دو دهه اخیر موسیقیدانی به نام کارن همایونفر پا به عرصه موسیقی کشور گذاشته است که نقطه اوج کار وی را میتوان همین موسیقی متن فیلم جرم ،اثرمسعود کیمیایی قلمداد کرد.به شخصه باید بگویم که موسیقی متن فیلم جرم جدا از اینکه مدت کوتاهی حدود 14 دقیقه(با توجه به 4 قطعه ای که به این عنوان در آلبوم سرانجام قرار گرفته است) دارد اما چنان تأثیری بر خلوت های شبانگاهی من نهاده است که از وقتی آن را شنیده ام به گونه ای معتاد آن شده ام.موسیقی متن فیلم جرم یکی از همان سبک کارهایی است که من عاشق آن هستم یعنی انتزاع!بعد فلسفی این موسیقی برای من هم رده با موسیقی متن فیلم خاکستری است.

چون متأسفانه هنوز خود فیلم جرم را ندیده ام،نمیتوانم از لحاظ موضوعیت موسیقی آن با فیلم صحبت کنم.اما نکته قابل توجه ای که در این اثر همایونفر به چشم میخورد همان انتزاع دوست داشتنی و تفکر بر انگیز این چهار قطعه است.متأسفانه قطعاتی که من دارم دارای نام مجزا نیستند و فکر کنم این را میتوان تنها نقطه ضعف این چینش بیان کرد.آهنگ ابتدایی این آلبوم یک آهنگ از همان سبک آهنگ های فیلم های انتقام جویانه است که حس مردانگی هر مردی را تحریک میکند.استفاده از ویلیون در اواسط این آهنگ نوعی احساس غم آلود آلوده با نفرت را به انسان میدهد.اما قطعات دیگر این آلبوم که حداقل به درون من نفوذ میکنند هر سه با نتی مشخص و یکسان از ویلیون شروع میشوند به طوری که چند ثانیه ابتدایی هر سه قطعه به قدری شبیه به یکدیگرند که نمیتوان آن را انکار کرد.در ادامه هر سه قطعه، ویلیون اندکی جای خود را به نت های ظریف و بدون هجو پیانو میدهد. ریتمی که هر سه قطعه دارند گویی پیوندی ناگسستنی با فضای فیلم داشته اند که همایونفر آنها را تا این حد شبیه به هم و البته متفاوت از یکدیگر ساخته است.
در هر سه قطعه میتوان غمی نهفته و سنگین را پیدا کرد.غمی که انسان با آن آشناست،غم نا رفیقی،غم تنهایی،غم حد زدن معشوق و ...انتزاع همایونفر در این قطعات به حدی هنرمندانه است که گذشتن از کنار آن عین بی انصافی است.شاید همین انتزاع همایونفر در موسیقی اش بوده است که سيمرغ بلورين بهترين موسيقي متن فیلم را از آن وی کرده است.اما نکته ای که شاید برای شما هم عجیب باشد این حجم کم موسیقی متن جرم است که جواب آن در این پاسخ همایونفر نهفته است
" اينطور نيست كه بتواني مشخص كني دقيقا چه حجمي از موسيقي براي كار كافيست ، امكان دارد يك فيلم ِ 100 دقيقه اي به 100 دقيه موسيقي احتياج داشته باشد؛ بعضي فيلمها هم هستند كه احتياجي به موسيقي ندارند."
همایونفر در پاسخ به این پرسش که : چرا برخلاف چند فيلم اخير كيميايي ترانه در فيلم جرم كار نكرديد؟ پساخی جالب میدهد که شاید بسیاری از جواب ها در آن نهفته است:
"چون نميتوانم جايگزين "فرهاد مهراد" را پيدا كنم و اصلا نميخواهم او را تكرار كنم."
اینجاست که من برداشت شخصی خودم را از اثر همایونفر دارم و دوست ندارم آن را اینجا بیان کنم.
سخن آخر اینکه همایونفر جزو آن دسته از هنرمندانی است که کارهای بسیاری را با کارگردانان مختلف انجام داده است،اما جرم او کاری است کارستان!

چون متأسفانه هنوز خود فیلم جرم را ندیده ام،نمیتوانم از لحاظ موضوعیت موسیقی آن با فیلم صحبت کنم.اما نکته قابل توجه ای که در این اثر همایونفر به چشم میخورد همان انتزاع دوست داشتنی و تفکر بر انگیز این چهار قطعه است.متأسفانه قطعاتی که من دارم دارای نام مجزا نیستند و فکر کنم این را میتوان تنها نقطه ضعف این چینش بیان کرد.آهنگ ابتدایی این آلبوم یک آهنگ از همان سبک آهنگ های فیلم های انتقام جویانه است که حس مردانگی هر مردی را تحریک میکند.استفاده از ویلیون در اواسط این آهنگ نوعی احساس غم آلود آلوده با نفرت را به انسان میدهد.اما قطعات دیگر این آلبوم که حداقل به درون من نفوذ میکنند هر سه با نتی مشخص و یکسان از ویلیون شروع میشوند به طوری که چند ثانیه ابتدایی هر سه قطعه به قدری شبیه به یکدیگرند که نمیتوان آن را انکار کرد.در ادامه هر سه قطعه، ویلیون اندکی جای خود را به نت های ظریف و بدون هجو پیانو میدهد. ریتمی که هر سه قطعه دارند گویی پیوندی ناگسستنی با فضای فیلم داشته اند که همایونفر آنها را تا این حد شبیه به هم و البته متفاوت از یکدیگر ساخته است.
در هر سه قطعه میتوان غمی نهفته و سنگین را پیدا کرد.غمی که انسان با آن آشناست،غم نا رفیقی،غم تنهایی،غم حد زدن معشوق و ...انتزاع همایونفر در این قطعات به حدی هنرمندانه است که گذشتن از کنار آن عین بی انصافی است.شاید همین انتزاع همایونفر در موسیقی اش بوده است که سيمرغ بلورين بهترين موسيقي متن فیلم را از آن وی کرده است.اما نکته ای که شاید برای شما هم عجیب باشد این حجم کم موسیقی متن جرم است که جواب آن در این پاسخ همایونفر نهفته است
" اينطور نيست كه بتواني مشخص كني دقيقا چه حجمي از موسيقي براي كار كافيست ، امكان دارد يك فيلم ِ 100 دقيقه اي به 100 دقيه موسيقي احتياج داشته باشد؛ بعضي فيلمها هم هستند كه احتياجي به موسيقي ندارند."
همایونفر در پاسخ به این پرسش که : چرا برخلاف چند فيلم اخير كيميايي ترانه در فيلم جرم كار نكرديد؟ پساخی جالب میدهد که شاید بسیاری از جواب ها در آن نهفته است:
"چون نميتوانم جايگزين "فرهاد مهراد" را پيدا كنم و اصلا نميخواهم او را تكرار كنم."
اینجاست که من برداشت شخصی خودم را از اثر همایونفر دارم و دوست ندارم آن را اینجا بیان کنم.
سخن آخر اینکه همایونفر جزو آن دسته از هنرمندانی است که کارهای بسیاری را با کارگردانان مختلف انجام داده است،اما جرم او کاری است کارستان!
دسته بندی : نقد و بررسی